|
خاطرات شیدا و مخاطب خاص 
|
درباره وبلاگ  من مخاطبم!، ولی نه مخاطب معمولی، یک مخاطب خاص! البته قراره خودمم یک مخاطب خاص داشته باشم! اینجا قراره خاطرات شیدا و مخاطب خاص نوشته بشه قصه ی خوشی ها و نا خوشی هاشون |
امروز یک نامه ی خصوصی از شیدای عزیزم به دستم رسید نامه ای که خیلی خوشحالم کرد خیلی زیـــــــــاد کاش همیشه همینجوری خوب باشه همه چیز دلم نمی خواد امروزو فراموش کنم صبح خیلی حالم بد شده بود اما الان خیلی خوبم ،خیلی خوشحالم... خدایا شکرت ***
[ دوشنبه 91/10/25 ] [ 4:52 عصر ] [ مخاطب خاص ]
تو زندگی ما آدمها یک وقتهایی هست که خیلی دلمون میگیره خیلی... دلتنگ کسی میشیم که درست کنارش هستیم اما بازم دلتنگشیم وقتهایی که داریم توی چشماش نگاه میکنیم و بازم دلمون برای رنگ چشاش، تنگه وقتهایی که داریم بهش نگاه میکنیم و بازم چشممون داره توی هیاهوی آدمها دنبالش میگرده! وقتی خیلی فکر میکنم میبینم دلمون برای گذشته های با اون بودن تتگ شده دلمون برای خاطره های با اون بودن تنگه دلتنگ خودشیم خودِ خودِ خودش چه حس تلخیه کنارش باشی و هنوز دلتنگش باشی احساس کنی دیگه هیچوقت هیچوقت نمیخواد بمونه میخواد بره همونجور که خودش میگفت بهت "مسافر" همونجوری که خودش دلش میخواست صدات بزنه "مسافر" چه تلخه وقتی داری همه ی احساساتتو بهش میگی همه ی احساساتی که هر کسی میشنوه به همه عشقت پی میبره... یاد شیرین و فرهاد می افته اون فقط بگه قشنگ بود! فقط قشنگ بود؟! اما بعدش چی؟؟ شاید هیچی دلم خیلی تنگه شیدا دلم تنگ تو شده دلم تنگ همون شیدایی شده که... *** امروز یک حس بد یک حس وحشتناک تموم وجودمو لرزوند........ وقتی شیدا حرف "آخرین" از زبونش اومد بیرون *** خاطرات این روزهام مزه ی گَّــــــــــــــــــــــــس گرفتن تلخ و شیرین *** یک وقتهایی هست، که دیگه هیچکس نیست! کاش هیچوقت، از اون وقتها نباشه هیچ وقت
اینجا وبلاگ مخاطبی است خاص! [ دوشنبه 91/10/25 ] [ 10:12 صبح ] [ مخاطب خاص ]
امروز صبح باز دوباره دلم خیلی گرفته باز دوباره، مثل دیروز پریروز حرفهایی تو خونه گفتن که اصلا خوشایندم نبود نمیدونم چرا همونارو شیدا هم از صبح تا شب یک جور دیگه تکرار کرد.... به خیال خودش مثلا میخواست منو اذیت کنه... حالم گرفته است... بد جوری... کاش شیدا میتونست بفهمه هیچ چیز به اندازه اون برام ارزش نداره نمیدونم دیشب منم ناراحتش کردم یا نه اما.... شیدای عزیزم منو ببخش ***
به دنبال کلمات بزرگ نمیروم، ساده میگویم این حرفها، این خط ها، این خط خطی ها دلشان برای نوازش نگاهی از جنس دل ،تنگ شده است….
[ دوشنبه 91/10/25 ] [ 7:25 صبح ] [ مخاطب خاص ]
سلام دوست دارم اولین نوشته ی این وبلاگو اختصاص بدم به مهمترین و بهترین روز سالهای زندگیم ،یعنی تولد شیدا جونیم بیست و سوم دی ،چه روز قشنگیه،روزیکه شیدای من به دنیا اومده،جای همه تون خالی یک مهمونی حسابی ولی دو نفره داشتیم،از ساعت 12شب،یعنی همون بامداد تا 2:30 صبح،اونقد حال داد تا حالا جشن تولد خصوصی نرفته بودم، اما این دیگه بهترین جشن تولد عمرم بود... فقط من بودم و شیدا،چقدر دلم برای اون شب تنگ شده،همین پریشب بود ها! راستش من شیدارو خیلی دوست دارم... شیدا هم منو دوست اما امسال نتونستم براش یک تولد خوب بگیرم... آخه تولدش فقط دونفری بود، شیدا و مخاطب خاص! از روز قبلش خیلی فکر کردم چکار کنم اما هیچ راهی به ذهنم نرسید... اصلا کادوی تولدشم نخریده بودم... آخه چیزی که لیاقتشو داشته باشه پیدا نکردم... چند باری هم رفتم چندتا بوتیک و پاساژ و اینجور جاها اما هیچ چیز به درد بخورش پیدا نشد که نشد... تصمیم گرفتم بدون کادوی تولد برم جشن تولدش...(ای پر رو!!!) خب راستش اول خجالت هم کشیدم برم ولی خب تولد شیدا جونیم که نمیشد نرم! چقدر اون شب شیدارو ترسوندم اونقدر که نزدیک بود شیدام سکته کنه خدایی نکرده... آخه یکی نیست بگه مرد حسابی مثلا بهت میگن اســـ...اد! این چه طرز تبریک گفتن تولده! میخوای غافلگیر کنی اینم شد راه.... تولد شروع شده بود و شروع کرده بودیم به شعر خوندن و شادی کردن! شیدا اصلا به روم نیاورد که پس کو کادوی تولدت! همین که نمی گفت من بیشتر خجالت میکشیدم... اون شب تا صبح گفتیم و شنیدیم که نگو... یادش بخیر، چه شب خاطره انگیزی بود... میخوام سال دیگه یک تولد حسابی براش بگیرم... قول دادم همه دوستاشو هم دعوت کنم ، اصلا باید سنگ تموم بذارم براش... اگه بدونید که شیدا چقدر خوب و مهربون و معصومه... اون شب توی تقویم زندگی من تبدیل شد به بهترین شب زندگیم... خدا کنه برای شیدا هم شب خوبی شده باشه... شیدا جون منو ببخش اگه نتونستم تولد بگیرم برات
[ یکشنبه 91/10/24 ] [ 4:50 عصر ] [ مخاطب خاص ]
|
