|
خاطرات شیدا و مخاطب خاص 
|
درباره وبلاگ  من مخاطبم!، ولی نه مخاطب معمولی، یک مخاطب خاص! البته قراره خودمم یک مخاطب خاص داشته باشم! اینجا قراره خاطرات شیدا و مخاطب خاص نوشته بشه قصه ی خوشی ها و نا خوشی هاشون |
شیدای عزیزم سلام نامه ات را خواندم نامه که نه، همان وصیت نامه سالهای خردسالی ات را می گویم باور نـــمی کنـــــــــــــی اما اشک دیدگانم را پر کرده است دلم هوای تـــــــــــــــــو را دارد شیدا هوای تــــــــــــــــــــــــــــــــو را دلم میخواست متن زیبایی بنویسم متنی پر از امید پر از شوق وصال تو اما غم و حزنی که وصیت نامه ات را پر نموده بود تمام قلبم را محزون کرده دیگر دستانم به نوشتن نمی روند می خواستم برایت از تمام ثروتم بگویم از تمام داشته های 26 سال زندگی میخواستم برایت بگویم بگویم که من به اندازه همه ی دنیا ثروتمندم بگویم که خانه ام بهترین و زیباترین جای دنیاست زیباترین مناظر را دیده ام و در این دنیا هیچ چیز کم و کسر ندارم میخواستم برایت بگویم برایت بگویم که خانه ام قلب مهربان و زیبای توست می خواستم برایت بگویم که چشمان زیبای تو زیباترین منظره ی تمامی عالم اند که دیده ام می خواستم برایت بگویم تنها دلخوشی ام شنیدن صدایت و بزرگترین آرزویم دیدن دوباره چهره ی زیبای توست میخواستم بگویم وقتی تو را دارم دیگر چیزی نمی خواهم اما نشد که بنویسم نشد شیدا فکر تنهایی امانم را بریده خدایااااا نکند شیدا روزی مرا ترک کند نکند مرا از منزلی که در ان انس گرفته ام، بیرون اندازد خدایا نکند شیدای من دیگر شیدای من نباشد... خدایا اگر در تقدیر چنین نوشته ای آن روز را روز مرگ من قرار بده من دنیایی بی شیدا را نمی خواهم من بدون شیدا اصلا دنیایی نمیخواهم شیدای من، هرگز ترکم مکن، هرگز، تا همیشه ی دنیا برای من بمان، برای عشقمان، برای زیباترین چیزی که در این دنیای زشت وجود دارد بگذار مرگ من تورا از من جدا کند
*** برای تمامی ثروت مخاطب شیدا
اینجا صداهایی است برخاسته از قلب مخاطبی خاص!! [ سه شنبه 91/10/26 ] [ 4:57 عصر ] [ مخاطب خاص ]
|
